SOWA OPAC : CENTRUM KULTURY I BIBLIOTEKA IM. POWSTAŃCÓW WIELKOPOLSKICH W OPALENICY

52529

Książka

W koszyku

oceń

Autor

Lingas-Łoniewska Agnieszka (1972- ).

Forma i typ

Książki Proza

Gatunek

Powieść obyczajowa Romans

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Filia Łagwy

Brak informacji o dostępności: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Stanowi cz. 1. cyklu. Cz. 2. pt.: Bez pożegnania

Recenzje:

Poruszająca opowieść o życiu i o tym jak inni mogą nam namieszać. Duma jest ważna ale jak widać przyczną jest wielu dramatów.

Lekturę tej książki traktuję jako pokutę za jakieś bardzo ciężkie grzechy. Główna bohaterka irytowała mnie tak mocno, jak jeszcze nigdy żadna książkowa postać. Fabuła to już całkowite "Na wspólnej" pomieszane z "Modą na sukces". Najmniej realnie poprowadzona akcja. Ostatnie sto stron już kartkowałam, bo nie chciałam niepotrzebnie tracić nerwów.
Żałję każdego drzewa, które musiało zginąć, żeby ta beznadziejna powieść mogła zostać wydana. (...)
Absolutnie nie polecam.

Jest to jedna z dwóch książek tej autorki, która rozłożyła mnie na czynniki pierwsze. Pięknie napisana historia dwójki młodych ludzi spotykających przeciwności. Niby takich jest wiele a jednak mimo tego, że unikam polskich autorów ta zasługuje na miano ŚWIETNEJ ! Polecam drugą moja ukochaną " Brudny świat"

Warto a szczególnie polecam rodzinom wojskowym Tom 2 Bez pożegnania

Losy Pauliny i Piotra do ostatniej strony zaskakują. Opowieść, w której autorka pokazuje, że nie zawsze w życiu jest różowo i że aby być szczęśliwym trzeba nieraz znieść wiele w życiu i nie dać się złamać.
Mam nadzieję, że drugi tom mnie nie rozczaruje.

Super książka :)

Historia miłosna Pauliny i Piotra.
Dwoje młodych ludzi, których życie na każdym kroku zaskakiwało, były wzloty i upadki, kiedy wydawało się, że już wszystko będzie dobrze, nagle bum i od nowa.
Ogólnie książka podobała mi się, jest wciągająca i dość emocjonalna.
Ale były też momenty bardzo wkurzające, infantylne, przesłodzone sztucznymi dialogami.
Bardzo przeszkadzały mi w niej zdrobnienia imion i wciąż powtarzające się zwroty "moją mała" itp. (...) A nazywanie dojrzałego faceta "Piotrusiem" niemal na każdym kroku, doprowadzało mnie do szewskiej pasji.
No ale to nie wypłynęło na moją ocenę tej powieści. Nie żałuję, że spędziłam z nią czas.